दुसऱ्यासाठी जगलास तर जगलास हे बोधवचन ऐकत आम्ही मोट्ठे झालो.इतरांसाठी जगताना आनंदही मिळत होता.हल्ली तब्येतीच्या तक्रारी सांगितल्या की डॉक्टर,समुपदेशक यांच्याकडून सल्ला मिळतो थोडे काम कमी करा. काही वेळ फक्त स्वत:साठी ठेवा.कळत होते पण वळत नव्हते.
त्यादिवशी संगणकावर काम करायचे होते दुखरी कंबर बसू देत नव्हती,चुरचुरणारे,डोळे स्क्रीन कडे पह्यलाही तयार नव्हते.मग हॉट bag मध्ये पाणी भरून कंबर शेकायला घेतली, गुलाब पाण्यात रुमाल भिजवून डोळ्यावर ठेवला आणि स्वस्थ पडून राहिले.शेकणे कंबर सुखावत होती, डोळेही सुगंधी थंडाव्याने शांतवत होते.नकळत शरीर ,मन एक होत होते.किती ताबडवले आपण या शरीराला.प्रेमाने कधी पहिलच नाही. आणि कधी नव्हे ते स्वत:बद्दलच मन प्रेमाने भरून आले कितीकांबद्द्ल सातत्याने कृतज्ञता व्यक्त केली.पण स्वत:च्या शरीराला कधी ती दाखवली नाही.अगदी मनापासून सॉरी म्हटल आणि अगदी प्रेमाने धन्यवद पण.आता शरीराची नस अन नस सुखावत होती.स्वत:च्या श्वासोच्छवासाकडे लक्ष देत कितीतरी वेळ .तशीच पडून राहिले.स्वत:साठी वेळ देण्यातला आनंद समजला होता शरीर न रागावता नव्या जोमाने कामाला उठले.का नाही समजले मला.स्वत:ला थोडा वेळ दिला की त्याबदल्यात दुसऱ्यासाठी वेळ देण्याची ताकद वाढणारच आहे,मी पुन्हा मनापासून मलाच धन्यवाद म्हटले.
त्यादिवशी संगणकावर काम करायचे होते दुखरी कंबर बसू देत नव्हती,चुरचुरणारे,डोळे स्क्रीन कडे पह्यलाही तयार नव्हते.मग हॉट bag मध्ये पाणी भरून कंबर शेकायला घेतली, गुलाब पाण्यात रुमाल भिजवून डोळ्यावर ठेवला आणि स्वस्थ पडून राहिले.शेकणे कंबर सुखावत होती, डोळेही सुगंधी थंडाव्याने शांतवत होते.नकळत शरीर ,मन एक होत होते.किती ताबडवले आपण या शरीराला.प्रेमाने कधी पहिलच नाही. आणि कधी नव्हे ते स्वत:बद्दलच मन प्रेमाने भरून आले कितीकांबद्द्ल सातत्याने कृतज्ञता व्यक्त केली.पण स्वत:च्या शरीराला कधी ती दाखवली नाही.अगदी मनापासून सॉरी म्हटल आणि अगदी प्रेमाने धन्यवद पण.आता शरीराची नस अन नस सुखावत होती.स्वत:च्या श्वासोच्छवासाकडे लक्ष देत कितीतरी वेळ .तशीच पडून राहिले.स्वत:साठी वेळ देण्यातला आनंद समजला होता शरीर न रागावता नव्या जोमाने कामाला उठले.का नाही समजले मला.स्वत:ला थोडा वेळ दिला की त्याबदल्यात दुसऱ्यासाठी वेळ देण्याची ताकद वाढणारच आहे,मी पुन्हा मनापासून मलाच धन्यवाद म्हटले.
