Wednesday 18 June 2014

Arya's stories

                                             1)   Lion,giraffe &Tiger

                                                 One day Lion was driving to the Bhimale park.the signal was red,so he jumped.Tiger was coming from other side.The policeman giraffe yelled 'stop' Lion & Tiger stooped.The policeman giraffe said lion 'Don't you know red says stop. yellow says ready & green says go' policeman giraffe fine the lion.Lion says sorry.

Moral of the story :  Don't break rules.

                                   2)   Monkey, Cat,Bull, Cow & Peacock
                       One day Monkey was playing with his friends,running race.The bull fall down he hurt so monkey call the Doctor.Doctor tells he is OK Only bandage is needed..Next day they went to picnic.Their mom & dad said collect some sticks.they went to jungle.The tiger see the kids.He hurt the cat.they went back to tent.They told cat's mom & dad the tiger has hurt cat with his paw.they put the bandage on cat's foot.
Moral of the story : Help others.


                              3)   Fish  Monkey, Cat,Bull, Cow & Peacock 
                        
                      
                                One day the fish was playing in water.He saw monkey & cat.Fish was scared the cat eat me.Cat said,'No no' I will not eat you..I saw a paper. I cannot read it.cat said' show me.'said fish.
"This is about  treasure's map. Map is in the old temple of Gujarat." They walk more.& saw temple.They climb on the stairs .Monkey was ahead.Cat was behind.They came up.They saw paintings monkey likes soldiers painting.so he touch the painting there was another part of map.The map is going to old banyan tree.
They walk some more.they saw a boat.they sit on boat.They drive the boat.They see so many doors.which shooed be  correct?They go in fifth door.They saw so many gold.They  shout 'We found it'
They went to home. The peacock,bull & cow said' Wav good job'

Moral of the story : Try your best.



Writer of these stories is Arya  Shekhar  my grandson

आर्य सहा वर्षाचा आहे.त्याला आज्जीसारख ब्लॉगवर लिहायचं होत.मी सांगितलं मला आरती मावशीनी ब्लॉग करून दिलाय. मग तो तिच्याशी बोल म्हणून माझ्यामागे पठाणासारखा लागला.मोबाईलच हातात आणून दिला. आरतीशी बोलल्यावर तिने माझ्याच ब्लॉगवर लिहिण्याचा मार्ग सुचविला.इथ शब्द न शब्द त्याच्या सांगण्यानुसार मी लीहिलंय.
                 
                                              सबसे ताकदवर कौन? 
                         एक दिन राजा शेरके मनमे एक प्रश्न उठा  कि सबसे ताकदवर कौन है?
उसने आपने मंत्री उल्लुको बुलाया और कहां 'मंत्रीजी हमारे मनमे एक प्रश्न उठा हमारे राज्यमे सबसे ताकदवर कौन? मंत्री उल्लुने कहां कि हम एक प्रतियोगिता करेंगे| जो सबसे भारी चीजको उठा पायेगा वही सबसे ताकदवर जानवर माना जाएगा|
                        आगले दिन प्रतियोगिता शुरू हुई| सबसे पहिले आधा पेड उठाना था| पहिले  चुहा पेड उठाने आया| चुहा नही उठा पाया| उठाते उठाते वोही गिर गया| सब हसने लगे| बादमे जिराफ आया| वो पेडके पत्ते देखके खानेही लगा| बादमे चिता आया,बहोत सारे जंगली जनावर आये| ऐसी करते करते आखीरमे पालतू हाथीही बचा| उसने बडी आसानीसे पेडको उठा लीया तो शेरने उसको बुलाके कहां 'शाबास! हमारे राज्यमे  तुमही सबसे ताकवार जानवर हो|

Sunday 15 June 2014

अस्स कस्स असत हो?

                                            अस्स कस्स असत हो?
                            
                  रविवारच्या मटाच्या पुरवणीत त्यावेळी निवडक कविता यायच्या १४ नोव्हेंबर हा बालदिन असल्याने त्या दिवशीसाठी बालकविता निवडल्या गेल्या.रमेश तेंडुलकर यांनी कवितांची निवड केली होती.एकूण सहा  कविता छापूनआल्या होत्या यात .विंदा करंदीकर,पु.शी. रेगे,वसंत बापट,विजया जहागीरदार,शंकर वैद्य,आणि लीलावती भागवत असे दिग्गज होते.आवडलेली  कात्रण काढून ठेवायची मला सवय होती.छोट्या मुलांसाठी गीत गायनाची आंतरशालेय स्पर्धा होती.त्यासाठी माझ्या साडेचार वर्षाच्या मुलीला मी यातील विजया जहागीरदार यांची कविता शिकवली.आमच्या कॉलनीत राहणार्‍या शुभांगी फाटकनी ( आताची शुभांगी कोपरकर) ती हावभावासह निट बसवून घेतली.चवथ्या कडव्यातल 'त्याच जरा शेण खा' शाळेतल्या शिक्षिका,शुभांगी या सर्वांनी सेन्सार केल आणि तिथ 'त्याच्यासारखा वागायला शिका' केल.
                           देवयानी, कवितेचा  शब्द न शब्द अर्थासह पोचवायची.'अस कस असत हो 'ला प्रत्येक वेळी कधी राग, कधी संताप अशी वेगळी भावमुद्रा असायची. तो अभिनय नसायचा तर मनातल्या भावनाच असायच्या स्पर्धेत तिला प्रथम क्रमांक मिळाला.मग शाळेत काही कार्यक्रम असला की देवयानीच 'अस कस असत हो' व्हायलाच पाहिजे.कुठही गेल की प्रत्येक जण तिला हे गाण म्हणायला सांगायचे.परवा आवरा आवरी करताना जीर्ण झालेलं या गीताच कात्रण मिळाल.आणि आठवणी ताज्या झाल्या.इतक्या वर्षानंतर आजही या गीतातील छोट्यांच्या भावना याच असाव्यात.
                                    अस्से कसे असते हो, मोठ्यांचे वागणे?
                              एकदा एक बोलणे, अन् एकदा एक बोलणे?
                              अभ्यास केला तर म्हणतात,'पुस्तकातला किडा'|
                              खेळायला गेलो की म्हणतात,'परीक्षेत रडा'|
                              लौकर उठलो तर म्हणतील 'नीज अजून थोडा'|
                              उशिरा उठलो तर लागलीच 'पसरलाय घोडा'|| १ ||
                                                                  असे कसे असते हो...
                              एकदा सांगतील 'बाबानो,खर खर बोला'|
                              खर सांगताच म्हणतील,'निर्लज्ज मेला'|
                              काम केले तर लागलीच 'चंदू हुशार झाला'|.
                              चुकले जरा कुठे तर मग 'चंदू'वाया गेला'|| २||
                                                                 असे कसे असते हो....
                             एकदा म्हणायचे 'जरा दया करायला शीक'|
                             केली की म्हणायचे 'बाबा,लावशील मला भीक'|                  
                             मी कुणाला ठोकून काढल,की मीच ठरतो चिडकट|
                             मला कोणी मारले तरी मीच पुन्हा शेळपट|| ३ ||
                                                                  असे कसे असते हो....
                            सांगतो तसे दाखले मी मित्रांच्या घरचे|
                             वस् कन म्हणतील' नको सांगु कौतुक दुसर्‍यांचे'|
                             शेजारच्या बाळूचा मात्र पुळका सारखा सारखा|
                             मला आपले म्हणत राहायचे 'त्याचे जरा शेण खा'|| ४||
                                                                     असे कसे असते हो....
                            धीटपणे बोलताच म्हणतील चुरूचुरू करतय तोंड|
                             गप्प बसावे तर लागलीच 'लाजरच आहे सोंग'|
                             कधी आजारी पडलो तर तेंव्हा मात्र म्हणतात |
                             'चंदू आमचा गुणाचा हो 'तेवढच खर बोलतात.|| ५||
                                                                      असे कसे असते हो....
                                             सौ विजया जहागीरदार ( किशोर दिवाळी ७६) 
                            
|.